پستــــــــــــــه کوچــــــــــــــــولو

           یادم رفت تو پست قبلی عکس کارت دعوتت رو بزارم این کارت حاصل زحمت من و بابایی و دایی امین و خاله فاطمه و عمه هانیا و راضیه است به نظر خودمون که قشنگ شده تو وقت کم و عجله ای از این بهتر نمیشد عزیز دلم         اینم داخل کارت        متن کارت بابام میگه    ماه شدی        خوشکل من ناز شدی مامان میگه     فدات شم       قربون اون چشات شم یکسال گذشت اومدی     برای ما همدمی   قراره یکساله شی   جشن تولد توست  میخوایم یه جشن بگیریم بیشتر هموببینیم بلوار جمهور...

       نمیدونم چرا یه وقتایی زندگی اینقدر سخت میگیره چرا هیچ چیز اونجور که دلت میخواد پیش نمیره ...اما تا بوده چنین بوده من که دیگه بهش عادت کردم بالاخره روز عروسی عمه هانیه فرارسید 92/2/2 اما چه عروسی ..چی به من گذشت فقط و فقط خدا میدونه شب قبل عروسی زود رفتیم خونه و خوابیدیم فرداش کلی کار داشتیم اما یهو ساعت 4 از 1 صدا بیدار شدم دیدم ساینا از تو خواب داره بالا میاره سریع بلندش کردم اما ول کن نبود بابایی رو بیدار کردیم و بعد از 1ربع رفتیم بیمارستان افضلی..  دکتر معاینه کرد و گفت بعد از 20 دقیقه اگه استفراغ نکرد بهش ORSبدین اما سر 3،4 دقیقه باز بالا آورد و چند بار تکرار شد که دکترش گفت بستریش کنین سرم بگی...

                                                                                        درسته خیلی دیر شده اما خب جلو ضرر هر وقت بگیریم منفعته. قصد دارم این پست های تاریخ گذشته رو مختصر و مفید بنویسم و بیشتر عکس بزارم هدف به یادگار موندنِ، پس تا یادم نرفتن بنویسم بله ما 29 اسفند سه تایی رفتیم یاسوج تا سال رو با عمو حمید و خاله معصومه تو شهر قشنگ یاسوج شروع کنیم 12 ساعت تو راه بودیم که نزدیک 10 ساعتشو ساینا کوچولومو...

                                                     سلام به دوستای مهربونم  ساینا کوچولو هم تو مسابقه نی نی شکمو شرکت کرده   خوشحال میشیم به ساینا جونم رای بدین برای رای دادن به فرشته کوچولوی من عدد 462 رو به شماره 20008080200 ارسال کنید. خیلی دوووووووووووووستون دارم خیلی زود با 1 عالمه خبر خوب و بد میام یادتون نره..                                  دیرنوشت: بالاخره نتایج مسابقه رو...

                                                                         چحوری واز کجا شروع کنم نمیدونم ... به قول عزیزترین دوستم همیشه فقط شروعش سخته.. اینقدر روزا اومدنو رفتن که دلم میخواسته بیام اینجا ومثل همیشه از ساینا جونم عکسای خوشکل بزارمو وخاطراتشو ثبت کنم..اما نشد هر دفعه  اتفاقی می افتاد و نمیشد امااااااااا امشب بالاخره شروع کردم اونم چون به سودابه جون قول داده بودم اول از همه به دوستای مهربون نی نی وبلاگیم سلام میکنم و کلیییییییی...

                                                                                                         می آید، آرام آرام خوش بو...

                                                  الان که دارم میینویسم ساعت 2:15بامداد ساینا و باباش خوابه خواب.. قراره تا3 ساعت دیگه بریم به سمت یاسوج پیش عمو حمید و معصومه جون.. 1بار دیگه هم رفتیم..پارسال بود فکرکنم 1وایل مرداد سال گذشته که منو بابایی هنوز نامزد بودیم.. اما امسال میخوایم یاسوج رو درکنار 30 مرغمون یا به قول عمو حمید 40 مرغ تجربه کنیم حتما کلی خوش میگذره.. راستی 1خ...

            وبلاگ عزیزم ١سالگیت مبارک چه زود بزرگ شدی چه زود ١سااااال گذشت اما این گذشتن با بقیه گذشتنا فرق داشت گذشتنی که نگذشته...آخه تک تک لحظاتش درونش ثبت شده .. ریز به ریز،مو به مو ١سال پیش ٢٧ اسفند ٩٠ من مامان ساینا این وبلاگرو برا دخترم ساختم البته ١مناسبت دیگه ام داره این تاریخ اوونم سالروز خاستگاری مامانیِ..بعله   اره وبلاگ ما از ساینا ٣ماه و ١٥ روز بزرگتره خیلی خوشحالم که این وبلاگ رو برا پسته کوچولوم ساختم وتمام خاطرات پسته کوچولومو توش ثبت کردم خاطراتی که حتما ١روز فراموش میشدن اما الان خیالم راحته که جاشون امنِ.. کلیدشم فقط و فقط دست...

                                                           بعله دختر ما علاقه ی وافری به طلا نقره وحتی بدل داره کلا براش فرقی نداره هرچی که به گردن و گوش و دست اویزون شه دوست دارهو سریع میکشه مثل اینجا که عمه هانیه رو مجبور کرد دست بندشو بندازه گردن ساینا موهات چرا این شکلیه؟؟؟؟ لابد مد شده دیگه... چه خوششم اومده شیطون ...